Yaşarken durmak
Durdugum duraklarda birazda ufak kırıntılar toplamak.Güneşi topluyorum mesela her sabah,kışın soguk kokusunu ve demlenmiş bir fincan çayın buharını.Hızın içinde yavaşlığı,hüznün içinde güzelliği,gözyaşlarımda sakladığım hasretin titrekliğini.Yolun agırlığı içsel yolculuklarımın başlangıcı.Uzaklaşmak istiyorum.Lakin kendime biraz daha yakınlaşmak.İçime,kendi içime yaptığım yolculuklarım var benim.En fazla kendimi buldugum.Yaşarken durdugum duraklardan biri kendi kelime duragım.
Agzımın içinde çevirip durdugum şekerlemeler gibi tatlı bir his var adımlarımın önünde,eğilip topladığım.Bazen bir türkü gibi mırıldadığım..Yaşamak durağında başka bir bahara doğru sürüklendiğim,Tazeliğin kokusunu duyumsamak biraz da sanki...
Temizlendikçe tazelenmek.Yolun akışında bereketlenmek.Yaşamak türküsüdür,acılara rağmen gülümseyebilmek.Yolun öğreticiliğinde içine dönüp bir daha bakabilmek,kırılan parçaları bu kez daha saglam ve kararlılıkla birleştirmek.Sevmek kendini yeniden,başka bir sevda türküsüne sarılmak,belki de başka coğrafyalar da,Başka güneşlerin izinde neşvu neva bulmak.⭐️
Yaşarken durduğum duraklar,eski bir türkü gibi hatırlanacak.Belki de ben sadece mırıltıyla hey gidi günler diye bir içten tınıyı misafir edeceğim nagmelerimin içine...
⭐️Sevgi ile vesselam ⭐️
~FHFH~
Yorumlar